التاني بقلم فاطيماا

على الكنبه وكنت محتاج اخد حمام واغير هدومى اللى من امبارح عليه روحت على جناح رنا وافتكرت هلاقيها لسه نايمه لكن اول ما دخلت لاقتها صاحيه وبتتفرج هى ولين على الكارتون وهى بتسرح شعرها 
رنا عبدالله صباح الخير 
عبدالله صباح النور 
رنا اتفاجأت من شكله وانه ما غيرش هدومه من امبارح وشكله كان نايم بيها رد عليه بس حسيت من رده انه مضايق ولاقيته رايح على الدولاب وبيطلع هدوم ليه وبينزل شنطه من فوق الدولاب سبت لين وقومت اعرف بيعمل ايه 
رنا فيه حاجه يا عبدالله 
عبدالله منغير ما يبص لى ابداا سلامتك 
رنا انت مش نمت عند ام ريماس باليل 
عبدالله لا وما تشغليش بالك
رنا طيب تحب اساعدك فى حاجه 
عبدالله من غير ما يبص عليه اه لو سمحتى انا طالع رحلة صيد يومين وعايز اجهز شنطتى ممكن تجهزيها عقبال ما ادخل اخد حمام 
رنا حاضر بس 
عبدالله ما تقلقيش انا فاهم انتى عايزه تسألى على ايه اول ما ارجع هسفرك القاهرة علشان تشوفى اهلك انا مش هتأخر اكتر من يومين 
رنا انا مكنتش اقصد كده خالص انا كنت عايزه اطمن هو رايح مع مين وفين ومكان الصيد دا بعيد ولا قريب كنت عايزه اطمن عليه هو لاقت نفسي بقول طيب كويس 
عبدالله معرفش ليه ساعتها كنت عايز اخنقها واستريح دا انا مهتمتش اعرف اى حد قبلها انى رايح رحلة صيد خدت حمام ولبست لاقتها مجهزه الفطار قصدت انى انزل واعمل نفسي مستعجل ونزلت كلمت والدى ووالدتى
وسلمت عليهم ومشيت 
عبدالله كان شايل لين ورايح على جناح ساره قابل خلود فى طريقه 
خلود حمد لله على السلامه يا ابو ريماس 
عبدالله الله يسلمك ازاى عمى ومرات عمى 
خلود الحمد لله بخير 
عبدالله معلش بقى تعبينك معانا 
خلود متقولش كده يا ابو ريماس دا انا اخدمك انت وام ريماس
بعنيه 
عبدالله ربنا يكرمك ونفرح بيكى قريب 
خلود قربت من لين كانت عايزه تاخدها ان شاء الله هات لين اديها لمامتها واتفضل انت ام ريماس وريماس مستنينك 
لين حضنته قووى لا انا عايزه عمو 
عبدالله لا سبيها انا عايزها معايا عن اذنك 
خلود اتفضل 
خلود فى سرها شوفى البت اعوذ بالله نسخه من المخڤيه امها كلت عقله بدلعها الماسخ مااااشي صبرك عليه انتى وامك 
عبدالله دخل الجناح ساره اول ما سمعت صوته طلعت وهى ملهوفه على استقباله ومظبطه نفسها على الاخر هى وبنتها اول ما شافت لين فى ايده وشها اتغير واتجمدت مكانها 
ريماس جريت عليه حضنته وباسته وهو خدها وقعد على الكرسي وهو حاطط كل بنت على رجل وبيدى لريماس العروسه بتاعتها 
ساره حمد لله على السلامه 
عبدالله وهو مندمج مع البنات الله يسلمك 
ريماس الله حلوه قووى يا بابا 
عبدالله مش احلى منك حبيبة بابا 
لين وانا كمان 
عبدالله وانتى كمان يا قطتى 
لين عمو انا كمان اقولك بابا زى ريماس 
ريماس لا دا بابا انا وبس 
عبدالله لا يا ريمو انا باباكى وبابا لين كمان وانتوا اخوات ولين اختك الصغيره لازم تحبيها زى النونو اللى هيجى بالظبط 
لين حضنته من دراعه وهى بتقول صح يا بابا 
ريماس جريت على مامتها وهى بتقول ماما اعمل زى ما بابا بيقول 
ساره كانت واقفه شايطه على الاخر وقالت هو انت ليه جايبها وجاى ما كنت سيبتها مع مامتها احسن بدل الوش دا هو احنا مش هنعرف نتهنى بيك ابدا يا هى يا امها لازقينلك 
عبدالله بصلها بصه خلاها اتجمدت مكانها وعمل كأنه ما اسمعش حاجه ووجه كلامه لريماس 
عبدالله هتيجى يا ريمو مع بابا ولين اختك نلعب تحت 
ريماس ماشي 
عبدالله يلا بينا 
وخدهم وخرج وساب ساره تعض فى الارض وهى ھتموت غيره من رنا وبنتها اللى من وجهة نظرها اقتحموا حياتها هى وجوزها وسيطروا عليه 
دخلتلها خلود اول ما شافت عبدالله خرج وهدتها علشان تنفذ باقى الخطه وخدتها ونزلوا علشان يشاركوهم سفرة الغدا اللى عملاها رنا وعلياء 
قبل ما يقعدوا على السفره خدت خلود ريماس من غير ما حد يلاحظ وطلعت بيها اوضتها 
خلود حبيبة خالتو بتحبي ماما 
ريماس ايوا 
خلود خلاص ماما دلوقتى زعلانه علشان اللى اسمها لين ومامتها عايزين ياخدوا بابا منكم ولو حصل كده بابا مش هيحبك ويمكن يخليكوا تمشوا من هنا ولين تاخد اوضتك ولعبك وكل حاجه بتاعتك 
ريماس انا مش بحبها ومش هخلى بابا يحبها 
خلود بصى يا ريمو انا مش عايزاكى تعملى حاجه تزعل بابا منك انتى بس اول ما نقعد على السفره تصممي تقعدى فى الكرسي اللى جنب بابا فاهمه واى حاجه اقولك تعمليها تعمليها فاهمه 
ريماس حاضر يا خالتو 
خلود برافو عليكى يلا بينا 
وعلى السفره كانت لسه رنا وعلياء بيجهزوا السفره وعبدالله قاعد مع والده ووالدته ومعاه لين اللى مش راضيه تسيبه ابدا وعبدالله مبسوط جداا بكده 
اول ما تجمعوا على السفره 
عز الدين الله تسلم اديكوا السفره شكلها يفتح النفس 
رنا بالهنا والشفا ياعمى 
عز الدين الله يهنيكى يا بنتى 
عبدالله قعد وكان مبسوط جداا ان الغدا هيكون من ايد رنا ولما سمع مدح والده اتبسط اكتر جت رنا تقعد لاقت ريماس قعدت على كرسيها 
عبدالله ريماس قومى اقعدى جنب ماما دا كرسي خالتو رنا 
ريماس لا مليش دعوه انا عايزه اقعد جنبك 
رنا خليها براحتها انا هقعد جنب علياء 
قربت رنا من عبدالله علشان تاخد لين تعالى يا لين علشان اكلك 
لين حضنت عبدالله قووى لا انا عايزه اكل مع بابا 
رنا صډمتها الكلمه بابا واتجمدت عيونها على عبدالله اللى كانت عيونه عليها بيحاول يشوف فيهم رد فعل لكلمه لين اما عزالدين ومريم فابتسموا لبعض اما ساره فمقدرتش تستحمل الموقف كله 
ساره بنبره حاده موجهه كلامها ل لين ما تبطلى دلع بقى وتسيبى عمك ياكل 
لين بزعيق لا دا بابا 
عبدالله بنظره خرستها ساره 
مريم سبيها يا بنتى واقعدى كلى 
راحت رنا قعدت جنب علياء
وهى لسه مصدومه من كلام لين وتمسكها بعبدالله بالشكل دا بس حاولت تبقي طبيعيه وهى بتقول لنفسها اكيد اى بنت فى سنها بتكون مرتبطه بأبوها ودا احساسها العفوى تجاه عبدالله ابتسمت من قلبها اول ما شافت لين وهى بتاكل من ايده وهما الاتنين عاملين يهزروا ويضحكوا ويطلب منها تأكله وهى تأكله حست للحظه مستحيل ما يكونوش اب وبنته بس لما التفتت على ساره وبصت على ريماس شافت نظرات الغيره فى عيونهم وخاڤت على لين 
خلصوا اكل وخدت ساره خلود على جنب 
ساره ها هتعملى ايه 
خلود نادى ريماس وانتى تعرفى 
ساره ريماس تعالى حبيبتى 
ريماس ايوا يا ماما 
خلود شوفتى يا ريمو البت الغلسه عملت ايه وطلعت العروسه اللى عبدالله جابها مكسوره 
ريماس عروستى مين عمل فيها كده لين 
خلود ايوا لين 
ريماس انا هروح